Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών

Μέσα στο πανέμορφο, πυκνό δάσος, στους πρόποδες του όρους Κλωκός, περίπου 15 χιλιόμετρα μακριά από το Αίγιο, είναι κτισμένη η ιερά μονή των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, μία από τις σπουδαιότερες μονές της Πελοποννήσου.

Η ιστορία της συνδέεται με τη ζωή του οσίου Λεοντίου, ο οποίος ασκήτευσε στην περιοχή στα τέλη του 14ου - αρχές του 15ου αιώνα και ίδρυσε την πρώτη μονή στη θέση «Παλαιομονάστηρο», όπου υπήρχε ναός του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, με την ενίσχυση των θείων του, Θωμά και Δημήτριου Παλαιολόγου, δεσποτών του Μυστρά. Η μονή καταστράφηκε από τους Τούρκους δύο φορές, το 1500 και το 1620. Μετά την πρώτη καταστροφή ανακαινίσθηκε, ενώ μετά τη δεύτερη μεταφέρθηκε στη σημερινή θέση. Καταστράφηκε πάλι από τους Τουρκαλβανούς το 1772, και ανοικοδομήθηκε δέκα χρόνια αργότερα από τους ελάχιστους μοναχούς που είχαν διασωθεί. Στην επανάσταση του 1821 συμμετείχε ενεργά στον ένοπλο αγώνα, πρόσφερε χρήματα και χρησιμοποιήθηκε ως νοσοκομείο και αποθήκη τροφίμων και πολεμοφοδίων. Στα χρόνια μετά την απελευθέρωση γνώρισε μεγάλη ακμή και είχε σπουδαίο πνευματικό έργο, με τη λειτουργία σχολείου και βιβλιοθήκης. Σήμερα είναι ανδρική και έχει γίνει γνωστή για την παραγωγή της φημισμένης ροδοζάχαρης, ενός ιδιαίτερου γλυκού του κουταλιού, που παρασκευάζεται από ροδοπέταλα.

Το συγκρότημα είναι τετράπλευρο και περικλείεται από διώροφα κτήρια κελιών που σχηματίζουν ψηλό περίβολο. Στο κέντρο της αυλής βρίσκεται το καθολικό, σταυροειδής ναός με οκτάπλευρο τρούλο που στηρίζεται σε τέσσερις κίονες. Έχει επιμελημένη τοιχοποιία και στο εσωτερικό του διατηρούνται τοιχογραφίες του 1895 και το περίτεχνο επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο τέμπλο, ενώ τα παράθυρά του κοσμούνται με μαρμαροσκαλίσματα. Στη γωνία του περιβόλου ξεχωρίζει ο τριώροφος πύργος, ίδιας εποχής με το καθολικό, με τον ναό της Αγίας Τριάδας στο υπόγειό του. Η μονή διαθέτει πλούσια βιβλιοθήκη, κειμήλια και λείψανα αγίων, καθώς και την κάρα του οσίου Λεοντίου. Από τους σημαντικότερους θησαυρούς της θεωρούνται τα «Άχραντα Πάθη», αληθινός θησαυρός πίστης, δωρεά των Παλαιολόγων του Μυστρά στον κτήτορα της Μονής Όσιο Λεόντιο.