Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου (Ομορφοκκλησιά)

Στη λεωφόρο Βεΐκου, απέναντι από το ομώνυμο Άλσος, μέσα σε ωραία διαμορφωμένο χώρο με πράσινο και μακριά από τα κτίρια της πόλης, προβάλλει η μικρή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Γνωστή και ως Ομορφοκκλησιά, λόγω της χάρης και της κομψότητάς της. Χρονολογείται στα τέλη του 12ου αιώνα και αποτελούσε το καθολικό άγνωστης μονής που δεν αναφέρεται στις πηγές.

Η Ομορφοκκλησιά αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα σταυροειδούς εγγεγραμμένου ναού με οκτάπλευρο τρούλο. Οι τοίχοι είναι κτισμένοι με μεγάλους πολυγωνικούς λίθους στη βάση τους και με το χαρακτηριστικό για τους βυζαντινούς ναούς πλινθοπερίκλειστο σύστημα στο ανώτερο μέρος. Στη νότια πλευρά του ναού έχει προσαρτηθεί μικρό μονόκλιτο πρεκκλήσι, που χρονολογείται στον 13ο ή 14ο αιώνα, ενώ τον 15ο - 16ο αιώνα προστέθηκε νάρθηκας στη δυτική πλευρά.

Το εσωτερικό του ναού ήταν διακοσμημένο με τοιχογραφίες, εξαίρετο δείγμα τέχνης Αθηναίων ζωγράφων του τέλους του 13ου αιώνα, οι περισσότερες από τις οποίες διατηρούνται μέχρι σήμερα. Στον τρούλο δεσπόζει ο Παντοκράτορας, τον οποίο ο λογοτέχνης και αγιογράφος Φώτης Κόντογλου θαύμαζε ως μοναδικό τη ζωγραφική του τέχνη. Χαμηλά στους τοίχους, στις καμάρες και στα τύμπανα εικονίζονται ολόσωμοι άγιοι, ασκητές, ιεράρχες και προφήτες, σε σκηνές από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Στον νάρθηκα εικονίζονται, μεταξύ άλλων, σκηνές από τον βίο της Θεοτόκου και από το μαρτύριο του Αγίου Γεωργίου. Στους τοίχους του ναού μπορεί κανείς να δει αρκετές πρόχειρα χαραγμένες επιγραφές. Πρόκειται για ικεσίες που χάραξαν κατά καιρούς οι πιστοί.
​Ενδιαφέρον παρουσιάζει το κτιστό τέμπλο, που προστέθηκε το 1743, καθώς και διάσπαρτα γλυπτά του 10ου και 11ου αιώνα, που έχουν ενσωματωθεί στον ναό.